超碰精品人妻黄色片欧美|亚洲精品线路在线观看|精品一区二区久热|日本黄色网址视频|亚洲欧美国产激情|成人在线综合欧美国产一区在线|黄色三级片网址国产一级黄|一级黄片不卡在线观看|伊人亚综玖玖亚洲色图怡红院|日本精品资源日本有码一级片

亙古男兒一放翁 鐵馬冰河入夢來

心平心語

<p class="ql-block ql-indent-1">陸游傳記</p><p class="ql-block ql-indent-1"> </p><p class="ql-block ql-indent-1">陸游(1125年-1210年),字務(wù)觀,號放翁,越州山陰(今浙江紹興)人,南宋著名愛國詩人、詞人。他生于靖康之變后,幼年隨家人顛沛流離,家國破碎的創(chuàng)傷自幼植根心中,奠定其“上馬擊狂胡,下馬草軍書”的畢生志向。</p><p class="ql-block ql-indent-1"> </p><p class="ql-block ql-indent-1">29歲時,陸游赴臨安應(yīng)考,因主張抗金觸怒秦檜,雖名列前茅卻被除名;直至秦檜病逝,才得以步入仕途。他歷任鎮(zhèn)江、隆興通判等職,任內(nèi)多次上書力陳抗金方略,卻因南宋朝廷“主和派”當(dāng)?shù)?,屢遭貶謫,甚至被彈劾“交結(jié)臺諫,鼓唱是非”,罷官歸鄉(xiāng)。</p><p class="ql-block ql-indent-1"> </p><p class="ql-block ql-indent-1">宦海沉浮中,陸游始終以筆為刃,寫下近萬首詩詞,題材涵蓋愛國情懷、田園生活、愛情悲歡。其詩風(fēng)兼具豪邁與沉郁,“夜闌臥聽風(fēng)吹雨,鐵馬冰河入夢來”等句,堪稱愛國詩的千古絕唱;而《釵頭鳳》一詞,則道盡他與唐琬的愛情悲劇,流傳至今。</p><p class="ql-block ql-indent-1"> </p><p class="ql-block ql-indent-1">晚年退居山陰,陸游仍心系國事,直至85歲臨終前,還寫下絕筆《示兒》,以“王師北定中原日,家祭無忘告乃翁”的遺愿,詮釋了一生未改的愛國赤誠。他的作品被輯為《劍南詩稿》《渭南文集》,不僅是宋代文學(xué)的巔峰之作,更成為中華民族愛國精神的重要象征。</p><p class="ql-block ql-indent-1"> </p> <p class="ql-block ql-indent-1"><b style="font-size:20px;">亙古男兒一放翁</b></p><p class="ql-block ql-indent-1"> </p><p class="ql-block ql-indent-1">放翁之魂,是劍與詩鑄就的豐碑。少年立志“上馬擊狂胡,下馬草軍書”,一身俠氣曾劍刺乳虎、志在疆場;暮年僵臥孤村,仍有“鐵馬冰河入夢來”的壯懷,臨終絕筆“王師北定中原日”的泣血叮嚀,讓“位卑未敢忘憂國”的赤誠穿越千年。</p><p class="ql-block ql-indent-1"> </p><p class="ql-block ql-indent-1">他以詩為史,九千詩篇鋪展南宋的山河破碎與民生疾苦?!叭f里河?xùn)|入海,五千仞岳上摩天”寫盡山河之壯,“遺民淚盡胡塵里”藏盡黍離之悲,兼具李白的雄奇與杜甫的沉郁,被贊“集中十九從軍樂,亙古男兒一放翁”。筆下亦有柔情千轉(zhuǎn),沈園春波映“驚鴻照影”,菊枕余香牽四十三年夢,《釵頭鳳》的“錯、錯、錯”字字泣血,非深于情者不能為。</p><p class="ql-block ql-indent-1"> </p><p class="ql-block ql-indent-1">宦海沉浮數(shù)十載,屢遭貶謫而初心不改;筆墨耕耘一甲子,淺切語藏千鈞力。他如驛外寒梅,“零落成泥碾作塵,只有香如故”,以文韜武略的風(fēng)骨、憂國憂民的赤誠,成為華夏文脈中永不褪色的精神坐標(biāo)。</p> <p class="ql-block ql-indent-1">昨天和同學(xué)們一起學(xué)習(xí)了陸游的一首詩《朝饑示子聿》,今天在上班的路上背誦。</p><p class="ql-block ql-indent-1"> </p><p class="ql-block ql-indent-1">水云深處小茅茨,</p><p class="ql-block ql-indent-1">雷動空腸慣忍饑。</p><p class="ql-block ql-indent-1">外物不移方是學(xué),</p><p class="ql-block ql-indent-1">俗人猶愛未為詩。</p><p class="ql-block ql-indent-1">生逢昭代雖虛過,</p><p class="ql-block ql-indent-1">死見先親幸有辭。</p><p class="ql-block ql-indent-1">八十到頭終強(qiáng)項,</p><p class="ql-block ql-indent-1">欲將衣缽付吾兒。</p><p class="ql-block ql-indent-1"> </p><p class="ql-block ql-indent-1">這首詩以簡潔的語言,深刻地表達(dá)了作者的人生哲理和教育思想。首聯(lián)“水云深處小茅茨,雷動空腸慣忍饑”描繪了詩人所處的環(huán)境及生活狀態(tài),他隱居于山水之間的小茅屋,雖常常饑餓,但已習(xí)慣這種清貧的生活。頷聯(lián)“外物不移方是學(xué),俗人猶愛未為詩”強(qiáng)調(diào)了學(xué)習(xí)的真諦和真正的藝術(shù)追求,即對外界事物保持冷靜客觀的態(tài)度,不為外界干擾,這才是真正的學(xué)問。</p><p class="ql-block ql-indent-1"> </p><p class="ql-block ql-indent-1">頸聯(lián)“生逢昭代雖虛過,死見先親幸有辭”反映了詩人對自己一生的總結(jié)與感慨,既有對虛度光陰的遺憾,也有對自己一生無愧于心的欣慰。尾聯(lián)“八十到頭終強(qiáng)項,欲將衣缽付吾兒”則表現(xiàn)了詩人堅持自我、不隨波逐流的精神,以及希望后代能繼承自己的理想與事業(yè)的愿望。</p><p class="ql-block ql-indent-1"><br></p><p class="ql-block ql-indent-1"><b>想起了小學(xué)學(xué)過的陸游的愛國詩篇:</b></p><p class="ql-block ql-indent-1">示兒</p><p class="ql-block ql-indent-1">[宋] 陸游</p><p class="ql-block ql-indent-1">死去元知萬事空,</p><p class="ql-block ql-indent-1">但悲不見九州同。</p><p class="ql-block ql-indent-1">王師北定中原日,</p><p class="ql-block ql-indent-1">家祭無忘告乃翁。</p><p class="ql-block ql-indent-1"> </p><p class="ql-block ql-indent-1">這首詩是陸游臨終前寫給兒子的絕筆詩,核心情感是詩人至死都牽掛國家統(tǒng)一的愛國情懷。</p><p class="ql-block ql-indent-1"><br></p><p class="ql-block">《書憤》</p><p class="ql-block">早歲那知世事艱,</p><p class="ql-block">中原北望氣如山。</p><p class="ql-block">樓船夜雪瓜洲渡,</p><p class="ql-block">鐵馬秋風(fēng)大散關(guān)。</p><p class="ql-block">塞上長城空自許,</p><p class="ql-block">鏡中衰鬢已先斑。</p><p class="ql-block">出師一表真名世,</p><p class="ql-block">千載誰堪伯仲間!</p><p class="ql-block ql-indent-1">詩人回顧早年抗金壯志與前線經(jīng)歷,對比晚年壯志未酬的境遇,借諸葛亮《出師表》抒發(fā)對報國無門的憤懣與不甘。</p><p class="ql-block ql-indent-1"><br></p><p class="ql-block ql-indent-1"><b>我們的初中語文課本還有一首他的</b></p><p class="ql-block ql-indent-1">《游山西村》:</p><p class="ql-block ql-indent-1"> </p><p class="ql-block ql-indent-1">莫笑農(nóng)家臘酒渾,</p><p class="ql-block ql-indent-1">豐年留客足雞豚。</p><p class="ql-block ql-indent-1">山重水復(fù)疑無路,</p><p class="ql-block ql-indent-1">柳暗花明又一村。</p><p class="ql-block ql-indent-1">簫鼓追隨春社近,</p><p class="ql-block ql-indent-1">衣冠簡樸古風(fēng)存。</p><p class="ql-block ql-indent-1">從今若許閑乘月,</p><p class="ql-block ql-indent-1">拄杖無時夜叩門。</p><p class="ql-block ql-indent-1"><br></p><p class="ql-block ql-indent-1">《游山西村》是陸游的經(jīng)典之作,全詩洋溢著濃郁的生活氣息與詩人的真摯情感。</p><p class="ql-block ql-indent-1"> </p><p class="ql-block ql-indent-1">“莫笑農(nóng)家臘酒渾,豐年留客足雞豚”,開篇便以質(zhì)樸的語言展現(xiàn)了農(nóng)家的熱情好客,一個“足”字,盡顯農(nóng)家待客之真誠,“莫笑”二字則流露出詩人對農(nóng)村淳樸民風(fēng)的贊賞。</p><p class="ql-block ql-indent-1"> </p><p class="ql-block ql-indent-1">“山重水復(fù)疑無路,柳暗花明又一村”為千古名句。此句不僅生動地描繪了山間水畔的景色,山巒重疊、水流曲折,正讓人擔(dān)心無路可走時,突然柳暗花明,出現(xiàn)了一個村莊。景中寓含哲理,當(dāng)人們在困境中時,只要鍥而不舍,繼續(xù)前行,就可能會出現(xiàn)轉(zhuǎn)機(jī),迎來新的希望。</p><p class="ql-block ql-indent-1"> </p><p class="ql-block ql-indent-1">“簫鼓追隨春社近,衣冠簡樸古風(fēng)存”,由自然景色轉(zhuǎn)入人事,描繪了南宋初年農(nóng)村的風(fēng)俗畫卷,展現(xiàn)了春社日的熱鬧以及村民們的古樸醇厚。而尾聯(lián)“從今若許閑乘月,拄杖無時夜叩門”,則表達(dá)了詩人對鄉(xiāng)村生活的喜愛與留戀,一個熱愛家鄉(xiāng)、與農(nóng)民親密無間的詩人形象躍然紙上。全詩結(jié)構(gòu)嚴(yán)謹(jǐn),主線突出,于平實(shí)中見深意,于自然中含哲理,具有很高的藝術(shù)水平。</p><p class="ql-block ql-indent-1"><br></p><p class="ql-block ql-indent-1"><b>想起了我的中考語文的填空也是陸游的詩句:</b></p><p class="ql-block ql-indent-1">陸游的《十一月四日風(fēng)雨大作二首》是一組七言絕句,其中第二首更為著名,原文如下 :</p><p class="ql-block ql-indent-1"> </p><p class="ql-block ql-indent-1">其一</p><p class="ql-block ql-indent-1">風(fēng)卷江湖雨暗村,</p><p class="ql-block ql-indent-1">四山聲作海濤翻。</p><p class="ql-block ql-indent-1">溪柴火軟蠻氈暖,</p><p class="ql-block ql-indent-1">我與貍奴不出門。</p><p class="ql-block ql-indent-1"> </p><p class="ql-block ql-indent-1">其二</p><p class="ql-block ql-indent-1"> </p><p class="ql-block ql-indent-1">僵臥孤村不自哀,</p><p class="ql-block ql-indent-1">尚思為國戍輪臺。</p><p class="ql-block ql-indent-1"><u>夜闌臥聽風(fēng)吹雨,</u></p><p class="ql-block ql-indent-1"><u>鐵馬冰河入夢來。</u></p><p class="ql-block ql-indent-1"><br></p><p class="ql-block ql-indent-1"><br></p><p class="ql-block ql-indent-1"><br></p><p class="ql-block ql-indent-1"><b>陸游的《卜算子·詠梅》人人會背:</b></p><p class="ql-block ql-indent-1"><br></p><p class="ql-block ql-indent-1">驛外斷橋邊,寂寞開無主。</p><p class="ql-block ql-indent-1">已是黃昏獨(dú)自愁,更著風(fēng)和雨。</p><p class="ql-block ql-indent-1">無意苦爭春,一任群芳妒。</p><p class="ql-block ql-indent-1">零落成泥碾作塵,只有香如故。</p><p class="ql-block ql-indent-1"> </p><p class="ql-block ql-indent-1">這首詞是陸游的詠懷之作。上片描繪了梅花的艱難處境,它生長在荒涼的驛亭外、斷橋邊,“寂寞開無主”,無人賞識與照料。黃昏時分本就愁苦,又遭風(fēng)雨侵襲,這也是作者被排擠的政治遭遇的寫照。下片則突出梅花的品格,它“無意苦爭春,一任群芳妒”,不與百花爭艷,任憑嫉妒,即便凋零飄落,“零落成泥碾作塵”,依然保持清香。詞人以梅自喻,托物言志,借梅花的孤高、堅貞,表達(dá)了自己雖終生坎坷,但絕不媚俗的忠貞氣節(jié),以及對自身高潔人格的自許。</p><p class="ql-block ql-indent-1"><br></p><p class="ql-block ql-indent-1">我最愛他的詩是</p><p class="ql-block ql-indent-1"><br></p><p class="ql-block ql-indent-1">“一樹梅花一放翁”</p><p class="ql-block ql-indent-1"><span style="font-size:18px;">《梅花絕句二首·其一》</span></p><p class="ql-block ql-indent-1"> </p><p class="ql-block ql-indent-1"><u>聞道梅花坼曉風(fēng),</u></p><p class="ql-block ql-indent-1"><u>雪堆遍滿四山中。</u></p><p class="ql-block ql-indent-1"><u>何方可化身千億,</u></p><p class="ql-block ql-indent-1"><u>一樹梅花一放翁。</u></p><p class="ql-block ql-indent-1"><br></p><p class="ql-block ql-indent-1"><b>孤梅與詩魂的雙向奔赴</b></p><p class="ql-block">——賞析陸游《梅花絕句二首·其一》</p><p class="ql-block ql-indent-1"> </p><p class="ql-block ql-indent-1">“聞道梅花坼曉風(fēng),雪堆遍滿四山中”,詩作開篇未寫“見梅”,先寫“聞道”,以聽覺傳聞起筆,為梅花蒙上一層朦朧的想象濾鏡。“坼”字堪稱神來之筆,既寫出梅花沖破曉風(fēng)束縛、艱難綻放的動態(tài),又暗合梅枝被寒風(fēng)凍裂的細(xì)微質(zhì)感,將梅花迎寒而開的倔強(qiáng)勾勒得鮮活可感。后句以“雪堆”喻梅,避開了常見的“白雪卻嫌春色晚,故穿庭樹作飛花”式比喻,反以梅花擬雪,把漫山遍野盛開的梅花比作堆積的白雪,既凸顯了梅花盛放時的素凈與壯闊,又暗點(diǎn)出“四山”的廣袤背景,讓孤梅的形象掙脫了小園小景的局限,有了山野間的疏闊氣度。</p><p class="ql-block ql-indent-1"> </p><p class="ql-block ql-indent-1">前兩句鋪墊了漫山梅開的盛景,后兩句“何方可化身千億,一樹梅花一放翁”便順勢轉(zhuǎn)入奇絕的想象。陸游一生愛梅成癡,此前的《卜算子·詠梅》中,他以梅自喻,寫盡“零落成泥碾作塵”的堅守;而在這首絕句里,他跳出了“以梅喻人”的常規(guī)思路,生出“化身千億”的浪漫奇想——不是讓自己成為一枝梅,而是要讓每一株梅樹旁,都有一個“放翁”相伴。這等癡念,既是對梅花極致的喜愛,更是詩人精神世界的投射。</p><p class="ql-block ql-indent-1"> </p><p class="ql-block ql-indent-1">彼時的陸游,雖身處鄉(xiāng)野、遠(yuǎn)離朝堂,卻始終未改愛國初心,而梅花“凌寒獨(dú)自開”的品性,恰是他一生堅守的人格寫照。他想化身千億陪伴梅花,本質(zhì)上是想讓自己的精神與梅花的風(fēng)骨完全相融,讓每一處有梅花綻放的地方,都有他不屈的詩魂駐守。這種將自我融入所愛之物的寫法,沒有半分悲戚,唯有對梅花的熾熱偏愛,以及對自身品格的堅定認(rèn)同。全詩無一字直言“愛梅”,卻以“聞道”的心動、“雪堆”的盛景、“化身千億”的癡想,把一個與梅共生、以梅為魂的放翁形象,永遠(yuǎn)留在了中國詩歌的天地間 。</p><p class="ql-block ql-indent-1"><br></p><p class="ql-block ql-indent-1">陸游的愛情悲劇《釵頭鳳·紅酥手》 :</p><p class="ql-block ql-indent-1">紅酥手,黃縢酒,滿城春色宮墻柳。東風(fēng)惡,歡情薄。一懷愁緒,幾年離索。錯、錯、錯。</p><p class="ql-block ql-indent-1">春如舊,人空瘦,淚痕紅浥鮫綃透。桃花落,閑池閣。山盟雖在,錦書難托。莫、莫、莫!</p><p class="ql-block ql-indent-1"><br></p><p class="ql-block ql-indent-1"><br></p>